Onderstaande informatie is overgenomen uit een
folder van de Koninklijke Nederlandse Kegelbond
De techniek van het
kegelen
Van oorsprong is het kegelen geen echte wedstrijdsport. Door de
jaren heen heeft het wedstrijdelement een dusdanig grote plaats ingenomen,
dat het kegelen zonder wedstrijden ondenkbaar is geworden.
Om te kunnen
presteren in de kegelsport zijn twee zaken belangrijk:
De techniek van
het kegelen
De concentratie
Zoals bij iedere sport wordt de basis
gevormd door de techniek. Hiervoor zijn regels aan te geven en de techniek
is voor iedereen te leren. Maar van minstens even groot belang is de
concentratie. Bij iedere worp dient men tot in de kleinste details te letten
op wat men doet. Kan men bij andere sporten nog een klein foutje nog
herstellen bij het kegelen is dat niet mee mogelijk. Immers een losgelaten
bal is niet mee bij te sturen, al maakt men zelf nog zulke rare
bokkensprongen.
Wil men echt goede resultaten behalen, dan staat bij
iedere worp uiterste concentratie voorop. In hoeverre men daarin slaagt,
hangt sterk samen met de eigen instelling en geaardheid.
De Techniek
De techniek van het kegelen kunnen we onderscheiden in:
De houding
aan de baan,
de start en de aanloop en loslaten;
de
correctie van de loop van de bal.
Het vasthouden van de bal
Wedstrijden
A. De houding aan de baan.
Als men bij
kegelwedstrijden goed oplet, kunnen bij een kegelaar verschillende houdingen
aan de baan worden waargenomen. De ideale positie is echter:
Als men
een rechtshandige werper is, stelt men zich links aan het einde van de baan
op.
Met beide voeten op gelijke hoogte staat men naast de
baan
De knieën worden iets doorgebogen.
De bal op de
baan plaatsen en controleren of het juiste punt van de bal in de richting
van het plateau wijst, waarop de kegels staan.
Van groot belang
is het, dat de bal losjes in de hand wordt gehouden. Een krampachtig
vasthouden van de bal is nadelig voor het neerzetten en maakt een goede
prestatie onmogelijk.
Het lichaam moet in een rechte lijn
evenwijdig met de baan zijn. Langs de baan kijkend ziet men een zwarte kant
aan de baan als een rechte streep. Staat men scheef, dan is het niet
mogelijk de bal langs die streep rechtuit te werpen.
B. De start, de
aanloop en het loslaten van de bal.
Het eerste kootje van de duim wordt
in het duimgat geplaatst en de overige vingers worden tegen elkaar losjes op
de bal geplaatst.
Probeer door het optillen van de bal vast te stelen of
men de bal in de juiste greep heeft. Dat optellen gebeurt vanuit de schouder
met een gestrekte arm, zodat de bal aan de arm hangt.
Als het opzetpunt
kiest men 30 cm voor de rode streep en ± 6 cm uit de kant van de baan. De
ogen blijven gericht op dat punt en men neemt drie passen. De gestrekte arm
maakt dan een slingerbeweging vanuit de schouder.
Is de hand dan boven
het opzetpunt, dan de bal loslaten en de pols licht naar links bewegen. De
bal zal dan een licht draaiende en voortgaande beweging maken. Na het
loslaten van de bal zal men drie of vier passen meelopen om de rechte loop
van de bal te bevorderen. Dit laatste is gewoon noodzakelijk om een goed
resultaat te behalen.
C - De correctie van de loop van de bal op de baan
Als de bal niet goed heeft gelopen, dient men te weten wat de oorzaak
daarvan is.
Loopt de bal naar buiten, dan is deze te ver van de rand (te
breed) opgezet en/of heeft teveel effect gekregen.
Dit is als volgt te
corrigeren:
1. De bal meer naar de rand opzetten (scherper zetten).
2. Minder effect geven.
3. Het zwaartepunt van de bal iets verdraaien,
waardoor de bal minder snel van de baan valt.
4. De bal bij het
aangenomen opzetpunt loslaten.
Loopt de bal naar buiten, dan is of de
bal te dicht bij de rand (te scherp) opgezet, of er is te weinig effect
gegeven, of de bal is te lang vastgehouden.
Dit is als volgt te
corrigeren:
1. De bal iets verder van de rand (breder) opzetten.
2. Meer effect geven.
3. De bal iets verdraaien, waardoor het zwaartepunt
van de bal wordt veranderd.
4. De bal bij het aangenomen opzetpunt
loslaten.
Deze correcties dienen niet ineens te gebeuren, maar moeten
geleidelijk aan worden uitgevoerd.
Alleen door veel te oefenen, vindt men
zijn eigen stand en houding en krijgt men de controle over de worpen die men
doet.
Om goede resultaten te bereiken is het niet gewenst om uren achter
elkaar te oefenen, maar het is wel noodzakelijk dat er intensief en met
concentratie wordt geoefend.
Is men linkshandig, dan spreekt het
vanzelf dat alle besproken handelingen, tegenovergesteld moeten worden
gedaan.
Het zal eenieder duidelijk zijn, dat het kegelen niet in een
paar weken te leren is.
Het lijkt zo gemakkelijk, maar bij het doen
blijkt al snel dat om prestaties te leveren geduld en veel oefenen de
belangrijkste punten zijn.
D. Het vasthouden van de bal
Het op
de juiste wijze vasthouden van de kegelbal is veel belangrijker dan menigeen
wel denkt.
Dit is immers het begin van de handeling het gooien.
We
nemen aan dat de bal waarmee U het spel gaat spelen voor U de geschikte is,
dus niet te zwaar en ook niet te licht.
Voordat we de bal oppakken,
moeten we er voor zorgen dat onze hand goed droog is, zodat de vingers
onderling en ten opzichte van de bal niet gaan kleven of glijden.
Het
goed vasthouden vergt anders te veel inspanning of is onmogelijk met als
gevolg dat de bal verkeerd gaat rollen of helemaal uit de hand valt.
We
plaatsen de duim gestrekt in het daardoor aangebrachte gat en houden de
vingers stijf tegen elkaar gedrukt er onder.
Op deze wijze maken we een
soort schepje om de bal goed vast te houden (fig.1)
Het beste is de
duim tot en met het eerste lid in het gat te plaatsen.
Zetten we de duim
er tot de handpalm in dan krijgen we bij het loslaten van de bal dat deze
z.g. blijft plakken.
Het duurt te lang voordat de gehele duim is
teruggetrokken, waardoor het juiste richting geven strek kan worden
beïnvloed.
Men moet de bal ook niet vasthouden met het puntje van de
duim, want dan valt hij meestal uit de hand.
Het spreiden van de vingers
achter de bal bij het vasthouden (fig. 2) wat we vaak zien doen, levert bij
het loslaten het gevaar op dat één der vingers (de pink is wat dit betreft
de gevaarlijkste) net iets meer drukt dan de overige, wat de bal aan het
begin iets meer effect geeft, en natuurlijk groter wordt naarmate de bal
verder rolt.
Dus duim tot en met het eerste lid in het gat en overige
vingers aaneengesloten er onder.
Bij dit alles moeten we er voor zorgen
dat het op de bal aangebrachte streepje, dat vanuit het gat op de bal is
aangebracht, recht voor de duim zit.
Plaatsen we bij dit streepje nu het
getal 12 zoals op de klok, dat we kunnen we van hieruit de bal gaan draaien.
We verleggen dan het zwaartepunt van de bal (fig.3) .
Voorbeeld:
Hebben we een bal goed opgezet en afgegooid en loopt hij naar het midden van
de baan, dan zetten we het streepje op b.v. vijf of tien minuten voor twaalf
en proberen het opnieuw, net zo lang tot we de juiste stand hebben gevonden.
Hetzelfde kunnen we ook doen voor een bal die te veel naar links rolt door
het streepje op vijf of tien over twaalf te stellen.
We gaan uit van de
stelling dat de bal gewoon rechtuit, dus zonder effect, in de kegels wordt
gegooid.
Deze wijze van gooien is vooral voor beginners het beste, echter
ook de echte doorgewinterde kegelaars gebruiken deze wijze van gooien.
Als we de bal dus op genoemde wijze vasthouden gaan we, voor we moeten
beginnen met het richten, hem enkele keren even los van de grond optillen.
Dus even voelen of we lekker in de hand hebben.
Doch niet alleen hierom,
het is ook om deze hand- en armspieren alvast even te laten wennen aan het
werk dat ze zo direct zullen moeten gaan doen.
Bij het optillen van de
bal moet u er vooral op letten, dat dit met gestrekte arm plaat heeft.
Men beurt de bal dus al het ware uit de schouder van de grond.
Na enige
oefeningen valt dit nog wel mee.
E. Wedstrijd kegelen
Wil je
op het persoonlijk vlak of op club - niveau je prestaties verhogen, dan zal
er toch iemand moeten zijn, die je tijdens de trainingen zegt wat je goed of
fout doet.
Luister niet naar meerdere personen, want iedereen meent dat
hij of zij er het beste van afweet.
Het spreekwoord: " De beste kegelaars
staan achter de baan ", spreekt boekdelen.
Als je maar de juiste
aanwijzingen krijgt en deze ook probeert uit te voeren, dan laat het
resultaat ook niet lang op zich wachten.
De leidinggevende persoon.
Deze persoon regelt alles, zoals de volgorde van de persoon bij het werpen.
De vorige personen kunnen zich dan volledig concentreren op de wedstrijd.
Het is in de praktijk al veelvuldig bewezen, dat het ontbreken van leiding
bij een wedstrijd resultaten oplevert, die niet zijn om over naar huis te
schrijven.
Het is wel noodzakelijk, dat deze dame/heer (coach) de
techniek van het kegelen volledig meester is.
Persoonlijke instelling
Het kan niet genoeg benadrukt worden, dat de persoonlijke instelling en de
concentratie de factoren zijn die het succes of falen bepalen.
Begin
rustig aan een wedstrijd en blijf dat ook tijdens de hele wedstrijd.
Probeer niets te forceren, dat beïnvloedt het resultaat alleen maar in
negatieve zin.
Kan men het een slecht geworpen baan opbrengen de schuld
bij zichzelf te zoeken en niet bij een ander, dan is de instelling goed.
Dat bij het wedstrijdkegelen het in bedwang houden van zenuwen een voorname
rol speelt, staat als een paal boven water vast.
Spanningen en
wedstrijdzenuwen horen er nu eenmaal bij.
Het is natuurlijk fout als men
deze probeert te onderdrukken met het tot zich nemen van alcoholische
dranken.
Belangrijk is dat men ontspannen naar een wedstrijd toeleeft.
Voorbeelden die je bij de prestatieverbetering kan gebruiken
1. Heb je
wel een goede kegelbal? (Het juiste gewicht is belangrijk).
2. Ben je in
goede conditie?
3. Ben je voldoende geconcentreerd?
4. Bekijk het
eerst rustig voor je gaat gooien.
5. Ben je bij de wedstrijden wel
vroegtijdig aanwezig?
6. Heb je wel gemakkelijk zittende kleding en
schoenen aan?
Veel kegelaars(ters) hebben problemen met overschakelen
van een houten baan naar een kunststof baan
A. Van een houten baan
is het stuk waar de bal zal worden opgezet meestal stroef.
B. Als de bal
in aanraking komt met het hout, heeft hij meteen greep op de baan.
C. Op
kunststof banen moet je de bal nog losser in je hand hebben liggen en bij
het opzetten van de bal met veel gevoel te werk gaan.
D. Doordat het
opzetstuk van de kunststof baan bijzonder glad is moet je ervoor zorgen, dat
de bal bij het aanraking van de baan meteen gaat rollen, dan zal het
meegegeven effect ook de juiste uitwerking hebben.
E. Het te stevig
vasthouden van de bal en het te hard gooien, heeft op de kunststof baan (de
bal schuift de eerste meters over de baan en gaat dan pas rollen) een heel
andere uitwerking
Onderstaande informatie is overgenomen uit een folder
van de Koninklijke Nederlandse Kegelbond
De techniek van het kegelen
Van oorsprong is het kegelen geen echte wedstrijdsport. Door de jaren heen
heeft het wedstrijdelement een dusdanig grote plaats ingenomen, dat het
kegelen zonder wedstrijden ondenkbaar is geworden.
Om te kunnen presteren
in de kegelsport zijn twee zaken belangrijk:
De techniek van het kegelen
De concentratie
Zoals bij iedere sport wordt de basis gevormd door de
techniek. Hiervoor zijn regels aan te geven en de techniek is voor iedereen
te leren. Maar van minstens even groot belang is de concentratie. Bij iedere
worp dient men tot in de kleinste details te letten op wat men doet. Kan men
bij andere sporten nog een klein foutje nog herstellen bij het kegelen is
dat niet mee mogelijk. Immers een losgelaten bal is niet mee bij te sturen,
al maakt men zelf nog zulke rare bokkensprongen.
Wil men echt goede
resultaten behalen, dan staat bij iedere worp uiterste concentratie voorop.
In hoeverre men daarin slaagt, hangt sterk samen met de eigen instelling en
geaardheid.
De Techniek
De techniek van het kegelen kunnen we
onderscheiden in:
De houding aan de baan,
de start en de
aanloop en loslaten;
de correctie van de loop van de bal.
Het vasthouden van de bal
Wedstrijden
A. De houding
aan de baan.
Als men bij kegelwedstrijden goed oplet, kunnen bij een
kegelaar verschillende houdingen aan de baan worden waargenomen. De ideale
positie is echter:
Als men een rechtshandige werper is, stelt men
zich links aan het einde van de baan op.
Met beide voeten op
gelijke hoogte staat men naast de baan
De knieën worden iets
doorgebogen.
De bal op de baan plaatsen en controleren of het
juiste punt van de bal in de richting van het plateau wijst, waarop de
kegels staan.
Van groot belang is het, dat de bal losjes in de
hand wordt gehouden. Een krampachtig vasthouden van de bal is nadelig voor
het neerzetten en maakt een goede prestatie onmogelijk.
Het
lichaam moet in een rechte lijn evenwijdig met de baan zijn. Langs de baan
kijkend ziet men een zwarte kant aan de baan als een rechte streep. Staat
men scheef, dan is het niet mogelijk de bal langs die streep rechtuit te
werpen.
B. De start, de aanloop en het loslaten van de bal.
Het
eerste kootje van de duim wordt in het duimgat geplaatst en de overige
vingers worden tegen elkaar losjes op de bal geplaatst.
Probeer door het
optillen van de bal vast te stelen of men de bal in de juiste greep heeft.
Dat optellen gebeurt vanuit de schouder met een gestrekte arm, zodat de bal
aan de arm hangt.
Als het opzetpunt kiest men 30 cm voor de rode streep
en ± 6 cm uit de kant van de baan. De ogen blijven gericht op dat punt en
men neemt drie passen. De gestrekte arm maakt dan een slingerbeweging vanuit
de schouder.
Is de hand dan boven het opzetpunt, dan de bal loslaten en
de pols licht naar links bewegen. De bal zal dan een licht draaiende en
voortgaande beweging maken. Na het loslaten van de bal zal men drie of vier
passen meelopen om de rechte loop van de bal te bevorderen. Dit laatste is
gewoon noodzakelijk om een goed resultaat te behalen.
C - De correctie
van de loop van de bal op de baan
Als de bal niet goed heeft gelopen,
dient men te weten wat de oorzaak daarvan is.
Loopt de bal naar buiten,
dan is deze te ver van de rand (te breed) opgezet en/of heeft teveel effect
gekregen.
Dit is als volgt te corrigeren:
1. De bal meer naar de
rand opzetten (scherper zetten).
2. Minder effect geven.
3. Het
zwaartepunt van de bal iets verdraaien, waardoor de bal minder snel van de
baan valt.
4. De bal bij het aangenomen opzetpunt loslaten.
Loopt
de bal naar buiten, dan is of de bal te dicht bij de rand (te scherp)
opgezet, of er is te weinig effect gegeven, of de bal is te lang
vastgehouden.
Dit is als volgt te corrigeren:
1. De bal iets
verder van de rand (breder) opzetten.
2. Meer effect geven.
3. De bal
iets verdraaien, waardoor het zwaartepunt van de bal wordt veranderd.
4.
De bal bij het aangenomen opzetpunt loslaten.
Deze correcties dienen
niet ineens te gebeuren, maar moeten geleidelijk aan worden uitgevoerd.
Alleen door veel te oefenen, vindt men zijn eigen stand en houding en krijgt
men de controle over de worpen die men doet.
Om goede resultaten te
bereiken is het niet gewenst om uren achter elkaar te oefenen, maar het is
wel noodzakelijk dat er intensief en met concentratie wordt geoefend.
Is men linkshandig, dan spreekt het vanzelf dat alle besproken handelingen,
tegenovergesteld moeten worden gedaan.
Het zal eenieder duidelijk
zijn, dat het kegelen niet in een paar weken te leren is.
Het lijkt zo
gemakkelijk, maar bij het doen blijkt al snel dat om prestaties te leveren
geduld en veel oefenen de belangrijkste punten zijn.
D. Het
vasthouden van de bal
Het op de juiste wijze vasthouden van de
kegelbal is veel belangrijker dan menigeen wel denkt.
Dit is immers het
begin van de handeling het gooien.
We nemen aan dat de bal waarmee U het
spel gaat spelen voor U de geschikte is, dus niet te zwaar en ook niet te
licht.
Voordat we de bal oppakken, moeten we er voor zorgen dat onze hand
goed droog is, zodat de vingers onderling en ten opzichte van de bal niet
gaan kleven of glijden.
Het goed vasthouden vergt anders te veel
inspanning of is onmogelijk met als gevolg dat de bal verkeerd gaat rollen
of helemaal uit de hand valt.
We plaatsen de duim gestrekt in het
daardoor aangebrachte gat en houden de vingers stijf tegen elkaar gedrukt er
onder.
Op deze wijze maken we een soort schepje om de bal goed vast te
houden (fig.1)
Het beste is de duim tot en met het eerste lid in het
gat te plaatsen.
Zetten we de duim er tot de handpalm in dan krijgen we
bij het loslaten van de bal dat deze z.g. blijft plakken.
Het duurt te
lang voordat de gehele duim is teruggetrokken, waardoor het juiste richting
geven strek kan worden beïnvloed.
Men moet de bal ook niet vasthouden
met het puntje van de duim, want dan valt hij meestal uit de hand.
Het
spreiden van de vingers achter de bal bij het vasthouden (fig. 2) wat we
vaak zien doen, levert bij het loslaten het gevaar op dat één der vingers
(de pink is wat dit betreft de gevaarlijkste) net iets meer drukt dan de
overige, wat de bal aan het begin iets meer effect geeft, en natuurlijk
groter wordt naarmate de bal verder rolt.
Dus duim tot en met het
eerste lid in het gat en overige vingers aaneengesloten er onder.
Bij dit
alles moeten we er voor zorgen dat het op de bal aangebrachte streepje, dat
vanuit het gat op de bal is aangebracht, recht voor de duim zit.
Plaatsen
we bij dit streepje nu het getal 12 zoals op de klok, dat we kunnen we van
hieruit de bal gaan draaien.
We verleggen dan het zwaartepunt van de bal
(fig.3) .
Voorbeeld:
Hebben we een bal goed opgezet en afgegooid
en loopt hij naar het midden van de baan, dan zetten we het streepje op b.v.
vijf of tien minuten voor twaalf en proberen het opnieuw, net zo lang tot we
de juiste stand hebben gevonden.
Hetzelfde kunnen we ook doen voor een
bal die te veel naar links rolt door het streepje op vijf of tien over
twaalf te stellen.
We gaan uit van de stelling dat de bal gewoon
rechtuit, dus zonder effect, in de kegels wordt gegooid.
Deze wijze van
gooien is vooral voor beginners het beste, echter ook de echte
doorgewinterde kegelaars gebruiken deze wijze van gooien.
Als we de
bal dus op genoemde wijze vasthouden gaan we, voor we moeten beginnen met
het richten, hem enkele keren even los van de grond optillen.
Dus even
voelen of we lekker in de hand hebben.
Doch niet alleen hierom, het is
ook om deze hand- en armspieren alvast even te laten wennen aan het werk dat
ze zo direct zullen moeten gaan doen.
Bij het optillen van de bal moet u
er vooral op letten, dat dit met gestrekte arm plaat heeft.
Men beurt de
bal dus al het ware uit de schouder van de grond.
Na enige oefeningen
valt dit nog wel mee.
E. Wedstrijd kegelen
Wil je op het
persoonlijk vlak of op club - niveau je prestaties verhogen, dan zal er toch
iemand moeten zijn, die je tijdens de trainingen zegt wat je goed of fout
doet.
Luister niet naar meerdere personen, want iedereen meent dat hij of
zij er het beste van afweet.
Het spreekwoord: " De beste kegelaars staan
achter de baan ", spreekt boekdelen.
Als je maar de juiste
aanwijzingen krijgt en deze ook probeert uit te voeren, dan laat het
resultaat ook niet lang op zich wachten.
De leidinggevende persoon.
Deze persoon regelt alles, zoals de volgorde van de persoon bij het werpen.
De vorige personen kunnen zich dan volledig concentreren op de wedstrijd.
Het is in de praktijk al veelvuldig bewezen, dat het ontbreken van leiding
bij een wedstrijd resultaten oplevert, die niet zijn om over naar huis te
schrijven.
Het is wel noodzakelijk, dat deze dame/heer (coach) de
techniek van het kegelen volledig meester is.
Persoonlijke instelling
Het kan niet genoeg benadrukt worden, dat de persoonlijke instelling en de
concentratie de factoren zijn die het succes of falen bepalen.
Begin
rustig aan een wedstrijd en blijf dat ook tijdens de hele wedstrijd.
Probeer niets te forceren, dat beïnvloedt het resultaat alleen maar in
negatieve zin.
Kan men het een slecht geworpen baan opbrengen de schuld
bij zichzelf te zoeken en niet bij een ander, dan is de instelling goed.
Dat bij het wedstrijdkegelen het in bedwang houden van zenuwen een voorname
rol speelt, staat als een paal boven water vast.
Spanningen en
wedstrijdzenuwen horen er nu eenmaal bij.
Het is natuurlijk fout als men
deze probeert te onderdrukken met het tot zich nemen van alcoholische
dranken.
Belangrijk is dat men ontspannen naar een wedstrijd toeleeft.
Voorbeelden die je bij de prestatieverbetering kan gebruiken
1. Heb je
wel een goede kegelbal? (Het juiste gewicht is belangrijk).
2. Ben je in
goede conditie?
3. Ben je voldoende geconcentreerd?
4. Bekijk het
eerst rustig voor je gaat gooien.
5. Ben je bij de wedstrijden wel
vroegtijdig aanwezig?
6. Heb je wel gemakkelijk zittende kleding en
schoenen aan?
Veel kegelaars(ters) hebben problemen met overschakelen
van een houten baan naar een kunststof baan
A. Van een houten baan
is het stuk waar de bal zal worden opgezet meestal stroef.
B. Als de bal
in aanraking komt met het hout, heeft hij meteen greep op de baan.
C. Op
kunststof banen moet je de bal nog losser in je hand hebben liggen en bij
het opzetten van de bal met veel gevoel te werk gaan.
D. Doordat het
opzetstuk van de kunststof baan bijzonder glad is moet je ervoor zorgen, dat
de bal bij het aanraking van de baan meteen gaat rollen, dan zal het
meegegeven effect ook de juiste uitwerking hebben.
E. Het te stevig
vasthouden van de bal en het te hard gooien, heeft op de kunststof baan (de
bal schuift de eerste meters over de baan en gaat dan pas rollen) een heel
andere uitwerking